جوان آنلاین: دو دختر جوان پدرشان را که یکسال قبل در درگیری مادرشان را به قتل رسانده بود در جلسه دادگاه بدون هیچ شرطی بخشیدند. متهم به زودی از جنبه عمومی جرم محاکمه میشود.
به گزارش «جوان»، ساعت ۱۸ روز دوشنبه ۲۰ شهریورماه ۱۴۰۲ قاضی امیرحسین علیمردان، بازپرس ویژه قتل دادسرای امور جنایی تهران با تماس تلفنی مأموران کلانتری ۱۳۲ نبرد از قتل زن میانسالی در خانهاش باخبر و همراه تیمی از کارآگاهان اداره دهم پلیس آگاهی راهی محل شد.
تیم جنایی در پارکینگ ساختمان مسکونی با جسد زنی به نام مهتاب روبهرو شد که با ضربه چاقو به کام مرگ رفته بود. بررسیها نشان داد مقتول لحظاتی قبل در درگیری با شوهرش به قتل رسیده است.
مأموران دریافتند دو دختر ۱۹ و ۲۱ ساله مقتول وقتی صدای درگیری پدرو مادرشان را در پارکینگ میشنوند سراسیمه به پارکینگ میآیند و با جسد خونین مادرشان روبهرو میشوند.
بررسیها نشان داد مقتول و شوهرش از مدتی قبل با هم اختلاف و درگیری داشتهاند و بارها همسایهها و فرزندانشان شاهد درگیری آنها بودهاند. همچنین مشخص شد دختران مقتول وقتی با جسد مادرشان روبهرو میشوند، متوجه فرار پدرشان از پارکینگ خانه میشوند.
بدین ترتیب مأموران شوهر ۵۳ ساله مقتول را به عنوان مظنون به قتل تحت تعقیب قرار دادند و ساعتی بعد وی را که در یکی از خیابانها حیران و سرگردان بود، شناسایی و بازداشت کردند.
متهم در بازجوییها با اظهار پشیمانی به قتل همسرش اعتراف کرد. وی گفت: «۲۳ سال قبل با همسرم آشنا شدم. خانوادهاش همسایه برادرم بودند و من به او علاقه پیدا کردم و به خواستگاریش رفتم. من کارگرم؛ شبها کار میکنم و صبحها به خانه برمیگردم. ابتدا اجارهنشین بودیم،، اما با تلاش زیاد و گرفتن وام خانهای ۵۰ متری خریدیم. وام مسکن به نام همسرم بود، به همین دلیل خانه هم به نام او بود. من زحمت زیادی کشیده بودم و وقتی اقساط وام تمام شد از همسرم خواستم سند خانه را به نام من بزند، اما او قبول نمیکرد. چند باری تصمیم گرفتیم از هم جدا شویم، اما بهخاطر دو دخترمان با هم زندگی کردیم. اختلافات ما روز به روز بیشتر میشد، بهطوریکه صدای درگیری ما هر روز به گوش همسایهها میرسید. همسرم میگفت من مشکل روحی و روانی دارم و باید قبل از اینکه برای طلاق به محضر برویم چند جلسهای نزد روانشناس برویم. روز حادثه به من گفت از یک روانشناس وقت گرفته و باید با هم برای مشاوره به مطبش برویم. دو نفری به پارکینگ رفتیم تا سوار ماشین شویم، اما به من فحاشی کرد و من هم عصبانی شدم و با چاقو ضربهای به او زدم. میخواستم او را بترسانم و قصد قتل نداشتم، اما همسرم فوت کرد و الان هم پشیمان هستم.»
بخشش
متهم پس از بازسازی صحنه جرم و صدور کیفرخواست در شعبه دهم دادگاه یک کیفری استان تهران برای محاکمه حاضر شد. وی در جلسه دادگاه اظهار پشیمانی کرد و گفت از روی عصبانیت دست به قتل زده است.
پس از اظهارات و دفاعیات متهم، دو دختر مقتول که در دادگاه حاضر بودند یکییکی در جایگاه حاضر شدند و اعلام کردند پدرشان را بخشیدهاند.
یکی از دختران مقتول در حالی که اشک پهنای صورتش را پوشانده بود، گفت: «پدر و مادرم سالها با هم اختلاف داشتند. ما همیشه شاهد درگیری و مشاجره آنها بودیم، اما امیدوار بودیم روزی درگیری آنها تمام شود و با هم خوش باشند. هر روز درگیری آنها بیشتر میشد تا اینکه روز حادثه پدرم، مادرم را به قتل رساند و من و خواهرم از نعمت مادر محروم شدیم. من و خواهرم مادرمان را دوست داشتیم و میدانیم که پدرمان مستحق مرگ است و طبق قانون باید قصاص شود، اما از طرفی دوست نداریم از نعمت پدرم هم محروم شویم. ما الان متوجه شدهایم که پدرم پشیمان است و ناخواسته مادرمان را به قتل رسانده است، به همین دلیل من و خواهرم تصمیم گرفتیم بدون هیچ قید و شرطی پدرمان را ببخشیم.»
دختر دوم مقتول هم با تأیید اظهارات خواهرش گفت پدرش را بخشیده است.
با اعلام بخشش دو دختر مقتول، متهم به زودی از جنبه عمومی جرم محاکمه میشود.